Orchard Stable :: Korytarz skokowy

Promise Me · Wysłany: 2017-06-21, 00:55

Ogier był bardzo chętny do pracy, tak więc nic dziwnego, że zdawał siebie maximum. Gdy został przywołany wywinął chrapami i ruszył w kierunku dziewczyny, przesadnie pokazujac, jaki to nie jest on idealny i w ogóle. Jedynie zaprotestował przed kolejnym pokonaniem korytarza, co przekazał poprzez gardłowe parsknięcie. Mimo wszystko już po chwili kłusował i przeszedł w dosyć szybko galop. Przeszkody pokonał wzorowo. Wyskakiwał wyginając w ładny łuk i dbając o to by nawet nie dotknąć żadnej z przeszkód. Potem posłusznie stępował z kobietą. Zasłużył na chwilę odpoczynku, prawda ? Jak i uprzednio, nudziło mu się kręcenie kółek, ale co miał zrobić. Wykonał co jego i ruszył za Charlotte do stajni.

Zt

Naoki · Wysłany: 2017-06-24, 17:31

Kashiwa przyprowadził gagatka na korytarz skokowy. Zamknął za sobą drzwi i zerknął na gniadosza. Położył wszystkie pomoce na stoliku nieopodal i pogłaskał oraz poklepał go po szyi. Prze chwilę go popieścił, po czym przypiął linkę lonżowniczą wyszedł na środek po czym dał Whusiowi sygnał do stępa, niestety musieli przez to przejść. Ogier potrzebował małej rozgrzewki oraz skupienia na pracy. Czarnowłosy wiedział, że ten jest pełen energii po zastaniu. Po jakimś okrążeniu posłał koniu paradę i kazał zmienić kierunek, narzucając szybsze tempo stępu. Cmokając od czasu do czasu liczył, że ogier skupi się na rytmice oraz tym by nawet w tym chodzie prezentował się idealnie. Oczywiście nie smagał zadu konia, jedynie dotykał, nakierowując na nieco szybsze tempo. Zanim przeszli do kłusa, spędzili dobre 20 min, rozgrzewka przed szybszymi chodami i mocniejszą pracą musi być. Chłopak nie chciał zrobić koniu krzywdy a przy słabo rozgrzanych mięśniach nie trudno o kontuzję, na to nie mógł sobie pozwolić. Gdyby Whoś wyłamywał się i nie skupiał chłopak stara na nowo zwrócić na siebie jego uwagę.

Who Knows · Wysłany: 2017-06-24, 19:32

Who z podekscytowaniem rozejrzał się po korytarzu. Był tu już kiedyś i bardzo dobrze wiedział, co się tu trenuje... I bardzo się cieszył, że przyprowadzono go właśnie tutaj. Zdecydowanie miał serce do skoków, takiej aktywności mógłby i oddawać się bez obecności człowieka. Wyciągnął szyję, sugerując mężczyźnie, że drapanie szyi to jest to, co Whosie lubią najbardziej. Łasy na pieszczoty i smakołyki nastawił się już pozytywnie wobec azjaty.
Po odesłaniu na koło ruszył naprzód energicznym stępem, nie wypadając z łuku i trzymając stały rytm. Właściwie zareagował na pełną paradę, zatrzymując się w miejscu. Co prawda nie było to zatrzymanie idealne, bo Whoś po prostu stanął w równowadze, acz bez szczególnego ustawienia. Nie miał jeszcze dość wypracowanej tkanki mięśniowej, by wymagać od niego pełnej przepuszczalności i trzymania odpowiedniej sylwetki. Poprowadzony przez jeźdźca zawrócił i ruszył energicznym stępem na drugą stronę, podobnie jak przedtem, nie mając na razie żadnych problemów. Ot, stęp, łatwizna. Czule reagował na bat, zwiększając odrobinę tempo. Przy pierwszym sygnale do przyspieszenia ruszył jednak kłusem, nie był przyzwyczajony do wyciągania ram stępa a i nadmiar energii podpowiadał mu, że chodzi o przejście w wyższy chód.

Naoki · Wysłany: 2017-06-24, 20:12

Azjata wiedział, że cudów oczekiwać nie może. Ważne, że koń był chętny do pracy a to się liczy najbardziej. Podobało się mu to też, że Whoś był pozytywnie nastawiony względem niego. Tak różny od Nemo. Jakoś tego Naoki nie mógł rozgryźć, coś zrobił źle? Jakoś nie chciał nad tym dumać teraz. Tak więc skończył. Pozwolił koniu kłusować w jego własnym tępie i rytmie. Póki co trzeba go wzmocnić pod względem fizycznym, Knows musi przypakować :-D

. Po kilku minutach posłał mu pomocną paradę i cmoknięcie. Tak by zmienił kierunek. Gdy ogier to zrobił, posłał go od razu w galop, jednak nie pełny. Musiał nieco hamować jego zapędy. Przegrzanie też by dobrze nie posłużyło, tak więc chciał tego na razie uniknąć. Whoś musiał stopniowo zwiększać swój wysiłek by nie przedobrzyć. Po galopie chłopak go przywołał do siebie , odpiął lonżę i puścił go luźno by sobie pobiegał i zapoznał z obiektem. Sam zaś zabrał za ustawienie kilku niewysokich przeszkód. Na początku postawił stacjonatę 30 cm, potem za 3 foule okser o wysokości 40 po 2 foulach. Whoś zaś trafi na dwie stacjonaty 40 cm w odległości 2 fouli od siebie. Wyszedł z korytarza i zacmokał. - Who no dajesz mały. - Wskazał mu wejście do korytarza, gdyby ten nie zaczaił o co chodzi, nakierowuje go nieco batem. Widać jednak było, że koń zna to miejsce.

Who Knows · Wysłany: 2017-06-25, 15:23

Go i Nemo po prostu różniły temperamenty, Whoś nie potrzebował dużo, by zaufać człowiekowi i przystąpić do pracy, był aż przesadnie ufny i przyjazny. Po prostu łatwowierny. Ale też zdarzało mu się wyłapywać błędy jeźdźca i je wykorzystywać, choć przeważnie czynił to z własnego braku doświadczenia niż realnej chęci utarcia nosa człowiekowi.
Naoki zaakceptował jego błąd, więc gniadosz po prostu dalej kroczył przed siebie kłusem, przekraczając ślady swoich zadnich nóg i nie tracąc chwytającej za oko energiczności. Niósł się lekko, acz widocznie nie trzymał ustawienia i nie dawał z siebie wszystkiego. By go do tego zachęcić trzeba by dodatkowego osprzętu, kilku ćwiczeń i wyrazistych półparad. Po sygnałach do pełnej parady ponownie zatrzymał się jak wryty, tym razem z kłusa oczywiście. Zszedł do środka koła, gdzie zapewne mężczyzna go zawrócił i bez przeszkód dał się odesłać na koło. Nie udało mu się od razu wejść w galop, toteż wplótł sobie w przejście kilka kroków kłusa, dzięki którym zresztą łatwiej mu było odnaleźć równowagę i utrzymać rytm. Tutaj ewidentnie się rozluźnił, lekko uwypuklił grzbiet i z zadowoleniem zamielił wędzidło, zaokrąglając lekko szyję. Po odpowiednim sygnale przeszedł w stęp i podszedł do Naokiego. Postawił uszy na dźwięk odpinanego karabińczyka i przez chwilę stał tylko niepewnie i sprawdzał, czy na pewno? Mężczyzna wziął się jednak za ustawianie przeszkód, więc gniadosz z radością sprzedał kilka baranków i sprężystym kłusem zaczął krążyć przy korytarzu, oglądając drągi i przeszkody. Długo jednak nie zajęły jego uwagi, ot, typowe elementy treningu... Dlatego też podkłusował do szatyna, lekko uszczypnął go w udo i natychmiast odskoczył, płynnie przechodząc w kłus a potem galop. Po kilkunastu metrach zatrzymał się jednak, by przyjrzeć się reakcji azjaty.
Na cmokanie po prostu podszedł do mężczyzny niepewny, co ma się teraz zadziać. Spodziewał się, że chodzi mu o skoki, ale wolał się jednak upewnić.

Naoki · Wysłany: 2017-06-25, 16:33

Czarnowłosy zaśmiał się widząc kątem oka jak Whoś sprzedaje baranki wyimaginowanemu przeciwnikowi a potem sobie kłusuje jak nigdy nic. Wbrew pozorom, takie widoki były pokrzepiające i rozczulające w pewnym sensie. Nie spodobało mu się tylko to, że ten rozrabiaka znowu go uszczypnął a to bankowo zaowocuje siniakiem. Tak więc tutaj, musiał ponownie go skarcić.
Widząc, że ogier jednak nie załapał o co mu chodziło to chwycił jego kantar , z tym nie powinno być problemu skoro Whoś był nim zainteresowany i stał przed nim. Podszedł z nim do wejścia sprzedając kiła klepnięć po szyi, ba nawet pogłaskał a potem go wpuścił. Gdyby dalej były problemu podpowiada mu batem by ruszył. Na razie nie wymagał precyzji w jego skokach, to była tak jakby rozgrzewka. Chciał zwyczajnie zobaczyć jak mu idzie. Gdy tylko ten wybiegnie chłopak cmoka przywołując go do siebie. Gdy tylko tak się stało, popieścił go i poklepał, Naoki nie jest wylewny, ale Whoś aż się o to prosił no i Azjata chciał go pochwalić. W tym czasie stajenny podwyższył wszystkie przeszkody o 10 cm. Tak, by koń miał teraz większy problem z pokonaniem ich a za czyn idzie to, że lepiej się skupi, przynajmniej powinien. Po czym ponownie wpuścił Whosia na korytarz.

Who Knows · Wysłany: 2017-06-25, 19:41

Ogierowi brakowało empatii i najzwyczajniej w świecie nie wiedział, że jego zaczepki mogą być dla ludzi bolesne... Nawet przez dłużej niż chwilę a siniaki to przecież nic przyjemnego.
W momencie gdy mężczyzna wprowadził go w korytarz kolejny raz, tym razem dokładniej wskazując o co chodzi, po prostu ruszył sprężystym kłusem naprzód, na pierwszą przeszkodę. Zniżył odrobinę łeb, wymierzając odległość i oddał długi, acz trochę za wysoki skok nad pierwszą stacjonatą. Od razu po lądowaniu wszedł w galop o nieprzesadnie długiej fouli. Widział, że przed nim jeszcze dwie przeszkody, więc nie nakręcał się zbytnio, obawiając się kiepskiego lądowania do ostatniego skoku. Już kilka razy popełniał tego rodzaju błąd i skutkowało to nieprzyjemnymi dla niego zrzutkami, dlatego tym razem Whoś-Superktoś postawił na myślenie. Skacząc nad okserem o wiele dokładniej się złożył i wyciągnął, choć ta przeszkoda nie należała do najwyższych. Były to typowo rozgrzewkowe ustawienia przeszkód. Z energią kopnął powietrze przy lądowaniu i po krótkim baranku ruszył na kolejne stacjonaty. I z nimi poradził sobie bez najmniejszego problemu.
Z zadowoleniem dogalopował aż do końca korytarza, gdzie od razu podszedł do szatyna, spodziewając się pochwał. Bardzo dobrze wiedział, czego się od niego oczekuje... Z zadowoleniem przyjął wszelkie pieszczoty i dał się zaprowadzić na początek korytarza. Już na starcie zmierzył spokojnie przeszkody, e, łatwizna! Od razu po uzyskaniu wolności ruszył galopem, nie certoląc się już kłusowaniem na pierwszą przeszkodę. Narzucił sobie bardzo energiczne tempo, toteż zmuszony był trochę sobie skracać przed kolejnymi przeszkodami - nie miał aż takiego doświadczenia, by zrobić to perfekcyjnie, więc kilka razy chaotycznie wybił się tuż sprzed przeszkody, acz nic nie zrzucił.
Tego rodzaju wysokości traktował jako wstęp wstępów. Naoki bez oporów mógł pozwolić sobie na przeszkody rzędu około 100 centymetrów, jeśli nawet nie trochę wyżej - ogier miał dobre predyspozycje do tego sportu, odpowiednią sylwetkę i zdrowie a do tego był bez jeźdźca. Być może na tym poziomie skakałby pod jeźdźcem maksymalnie 70 czy 80cm, ale bez jeźdźca bez problemu mógł zawalczyć na większych wysokościach.

Naoki · Wysłany: 2017-06-26, 00:26

Na gust Azjaty Whoś za bardzo był najarany przeszkodami i drugie pokonanie korytarza było zbyt chaotyczne. Musiał go nieco wyciszyć, by koń sobie krzywdy nie zrobił. Tak więc przywołał go klasycznym cmoknięciem a gdy ogierek podbiegł to dostał solidna garść mizianek a nawet kostkę cukru! Naoki był dobry dla Whosia i chciał rozpieścić a nawet przez przypadek wpadł na pomysł jak oduczyć naszego rozrabiakę szczypania. Takie koniki muszą się słuchać i mieć ładne nawyki a nie brzydkie. Tak więc serwując pieszczoty koniu poprosił stajennego o ustawienie nowego Toru lecz o większym zagęszczeniu. Tak by gniadosz miał co robić. Wyklepał mu szyjkę i nieco podrapkał po czym chwycił za każdym tar i ponownie wprowadził kopytnego do korytarza. Tym razem czekały na niego dwie stacjonarny o wysokości 50 cm z odstępami dwóch fouli, za nimi po dwóch foulach konik trafi na stacjonarne 60 cm a po foulu na okser, ten miał 70 cm. To jednak nie koniec. Za okserem czekały 3 stacjonatki w odległości foula a na koniec cavaletti. Tak więc teraz nasz łobuziak musiał znacznie mocniej się skupić o nie myśleć o szaleniu i popisach.[sub]

Who Knows · Wysłany: 2017-06-26, 10:57

Z zadowoleniem przyjął wszelkie nagrody, nie mogąc doczekać się kolejnego korytarza, jeśli tylko tak sowicie mu za to "płacą". Od razu na wejściu wszedł w kłus, badając wzrokiem przeszkodę. Widział, że między przeszkodami jest trochę przestrzeni, toteż przy naskokach nie składał się jakoś wybitnie, ale po prostu wybijał się z nieco przesadnym luzem, mało ekonomicznie i trochę za wysoko. Miękko wylądował za pierwszą stacjonatą i już ruszał równą foulą na kolejne, dwa skoki galopu i heja! Kolejne wybicie. Mięśnie gniadosza zarysowały się lekko, gdy pofrunął nad drugą przeszkodą i po chwili trzecią przeszkodą. Z zainteresowaniem wbił spojrzenie w okser, wybił się trochę wcześniej, wchodząc na trochę bardziej spłaszczoną parabolę. Choć nie musiał, bo ratował go luz nad przeszkodą, złożył się niczym scyzoryk, przytulając przednie nogi do klatki piersiowe i zaginając tylne. Nie rozpędzał się i nie ekscytował zbyt mocno, bo widział przed sobą istne zawirowanie przeszkód. Szczególnie, że odległości między przeszkodami wyglądały na mniejsze niż poprzednio.
Tym razem musiał się trochę skracać, co zaowocowało większym zaangażowaniem zadu. Podczas krótkich foulee między ostatnimi przeszkodami bał się po prostu wyciągnąć, by nie znaleźć się zbyt blisko przeszkody i nie ponieść porażki. Nie spodziewał się jednak cavaletti, więc zaraz po skoku obniżył łeb, bacząc co to takiego i już z biegu postanowił je przeskoczyć a nie przemaszerować. Szybko zahamował i przeszedł w stęp, oddychając trochę ciężęj, głęboko. Tyle przeszkód pod rząd było dla niego niczym mały sprint.

Naoki · Wysłany: 2017-06-26, 21:01

Chłopak ponownie przywołał Whosia widząc, że bidak się nieco zziajał. Niemniej poradził sobie bardzo dobrze!? Tak więc Azjata nie omieszkał go pochwalić i popieścić w nagrodzie. Złapał kantar i poklepał gniadoszową szyjkę, zaczęli sobie spokojnie maszerować dookoła a chłopak czekał, aż ogier się uspokoi a jego serduszko zwolni. W końcu, nie chodziło tutaj by zrobić mu krzywdę, prawda? Nie tak, że uniejszał Whosiowym umiejętnościom, jednak kondycyjka jeszcze nie ta. Tak więc odpowiednią doza wysiłku wskazana a nie typowe 'zajechanie' . Tak więc chwilę sobie stępowali a w tym czasie 2 ostatnie stacjonaty oraz cavaletti zostały usunięte a to co zostało, stajenny podwyższył o 10 cm. Kashiwa zatrzymał się i poczochral grzywkę konia. -
Uroczy jesteś rozrabiako. - Zaśmiał się cicho i realnie, obcowanie z Whosiem było dla niego bardzo przyjemne. Dodatkowo gniadosz miał niezły potencjał aczkolwiek potrzebował jeźdźca, który go dobrze i umiejętnie ułoży pod siodłem. Tak czy inaczej, chwycił za kantar i cmoknął by ten ruszył zadek. Czarnowłosy po raz kolejny wpuścił go w korytarz i obserwował podczas skoków. W razie czego, gdy ktoś go o coś zapytać odnośnie tego konia, będzie miał co mówić.

Who Knows · Wysłany: 2017-06-27, 11:23

Gniadosz nastawił szyję, oczekując nagrody i grzecznie, acz nadal całkiem energicznie maszerował u boku mężczyzny, łapiąc oddech po tej chwili bardziej intensywnego wysiłku. Jego boki zaczynały unosić się coraz wolniej aż w końcu jego oddech ustabilizował się wyraźnie i Whoś gotów był na kolejne wyzwania. Był to tylko chwilowy brak oddechu po pokonaniu tego rodzaju dłuższej linii przeszkód. Przez chwilę ciemne, brązowe ślepia spoczywały na stajennym, który modyfikował korytarz. Długo jednak Whoś się nim nie zajmował, ot, nudny człowiek.
Zarżał cicho, jakby odpowiadając Naokiemu i lekko trącił jego ramię pyskiem. Z niekrytą ekscytacją wkroczył kłusem w korytarz, od razu przymierzając się do pierwszego skoku. W typowym dla siebie stylu wybił się raczej bliżej przeszkody, celując raczej w wysoki niż długi skok, choć przeszkoda tego nie wymagała. Lekko wylądował i pogalopował na drugą stacjonatę, którą pokonał w podobny sposób. Wysokości stopniowo rosły w górę, toteż Whoś dodał trochę mocy, przelatując nad 70-tką i napalił się trochę na oksera. Przeniósł ciężar bardziej naprzód, wchodząc w trochę karkołomne tempo, co zaowocowało późnym wybiciem i strąceniem drąga z przedniego członu oksera. Gniadosz zaraz po wylądowaniu strzelił kilka baranków, wyrażając własne niezadowolenie z porażki. W tym lekkim poirytowaniu z własnego, technicznego błędu, dotarł do końca korytarza.

Naoki · Wysłany: 2017-06-27, 20:13

Widząc Whosiowe podenerwowanie błędem przywołał go i chwycił za Kantar uspokajająco klepiąc po szyi. Oczywiście też go pogłaskał, wbrew pozorom zasługiwał ponieważ dawał z siebie wszystko, a ponadto, chłopak miał zamiar dać mu możliwość rehabilitacji pod tym względem. Tak więc przeszli kawałeczek aż przeszła mu irytacja i chłopak ponownie wpuścił go na ten sam tor. Liczył, że tym razem pójdzie mu lepiej. Whoś miał potencjał, ładną budowę, chociaż nie był umięśniony tak bardzo.
Gdy gniadosz pokonał znowu tor, został przywołany cmoknięcie m i imieniem. Naoki od razu zaoferował mu dwie kostki cukru i pomiział po szyi i chrapach po czym przytulił jego szyję. Szybko podpiął uwiąz i zaczął go prowadzić dookoła stępem, od czasu do czasu klepiąc po szyi lub łopatce. Trwało to jakieś 30 minut, po których opuścili korytarz i ogółem pomieszczenie. Kashiwa zaprowadził ogierka na myjkę i przywiązał po czym zaczął obmywać letnią wodą. Po zakończonym czyszczeniu zaprowadził go do boksu i na pożegnanie zaoferował jabłko po czym poklepał i wyszedł, obiecując iż jutro znowu się spotkają.

Zt

Who Knows · Wysłany: 2017-06-27, 21:15

Tym razem holender potrzebował chwili na uspokojenie, acz bardziej ze względów psychicznych. Po prostu musiał odreagować porażkę. Nie chodziło do końca o to, że widział to całkowicie jako porażkę, swoje własne niepowodzenie, ale raczej miał ogromny szacunek dla drągów i każde zetknięcie z nimi wiązało się dla niego z jakimś dyskomfortem. Nie mylić ze strachem.
Przez chwilę w pobudzeniu wyrywał do przodu, czy podrzucał łbem, prychając z poddenerwowaniem. Dopiero po kilku minutach można było uznać, że jest właściwie doprowadzony do porządku... Dlatego w kolejny korytarz wkroczył trochę oczyszczony z emocji, acz nie do końca. Tym razem skakał niezwykle wysoko, dużo zbyt wysoko, jakby nadrabiając tę poprzednią zrzutkę. Zmęczony tym niepotrzebnym, acz na pewno przyjemnym dla oka wyczynem, dokłusował do końca korytarza. No, tym razem było dobrze! Schrupał jabłko i kostki cukru z czystym sumieniem i otarł się pyskiem o tył koszuli przytulonego do niego azjaty, czyszcząc pysk z nadmiaru śliny i zostawiając szatynowi pamiątkę. Właściwie po standardowych 10 czy 15 minutach stępowania, zaczął trochę się nudzić, więc Naoki mógł się spodziewać licznych zaczepek z jego strony, którymi Whoś chciał zapewnić sobie trochę rozrywki.
Ostatecznie ruszył za mężczyzną do boksów, gdzie bez problemu dał sobie schłodzić stawy i odstawić się na miejsce, gdzie miał zamiar zaserwować sobie samotne spotkanie ze sprezentowanym mu jabłuszkiem.

[zt]

Naomi Eaton · Wysłany: 2017-08-11, 11:18

Wchodząc na halę upewniła się, że nikogo nie ma w środku, po czym zamknęła pomieszczenie za sobą. Przeszła na środek hali, na której to rozwinęła lonżę i odesłała Petit na koło z pomocą znalezionego tutaj bata do lonżowania. Na początek wymagała od klaczy jedynie energicznego stępa na lewo, a później na prawo, po którym nastąpiła prośba o ruszenie kłusem. Z racji lonżowania na kantarze nie oczekiwała od Petit wiele - miała zaledwie iść energicznie i rytmicznie, jako że to dreptanie po kole miało służyć jedynie rozgrzaniu mięśni i pobudzeniu krążenia przed przejściem do niedużej gimnastyki, jaką Nao miała dziś w planach dla gniadej.

Petit Felicite · Wysłany: 2017-08-11, 21:33

Wchodząc na halę rozejrzała się uważnie, czarnymi ślepiami śledząc otoczenie. Były tu same, dzięki czemu miały dużą swobodę pracy, Petit chętnie ruszyła stępem poruszając się po kole, na które wysłała ją Naomi. Nie miała problemu z ruchem naprzód, chętnie i natychmiast reagując na polecenia pani instruktor.
Swobodnie niosąc się w kłusie zaczęła w miarę poruszania się opuszczać niżej głowę, prezentując tym samym rozluźnienie. Jako młody koń i dobrze zajeżdżony nie miała żadnych sztywności i dość chętnie korzystała ze swobody, jaką jej oferowano.